şoşaq

is. məh. Selik, ağız suyu. Dabaq öküz kimi axır şoşağı; Saqqalı uzunu damır aşağı. H. K. S.. <İlyas:> Payızda hər gün yanıma qaçırdılar ki, yoldaş zootexnik, bəs deməzsənmi, heyvanın ağzından şoşaq tökülür. İ. Hüseynov.